zondag 31 oktober 2010

Het verloren uur


Toen ik vanochtend wakker werd vernam ik een verschil tussen de klok op mijn computer en die van mijn wekkerradio. Ik greep naar m’n zakken en trof daar niets meer dan mijn boxershort aan, zoekend naar iets om het verschijnsel te verklaren. En toen schoot het me te binnen; het verloren uur is terug. De zomer die zo stiekem een uur had ingepikt spuugde hem terug in de herfst. Dat uur had ik dan mooi te pakken, de rest van de dag had ik het idee elk uur dubbel te benutten. Dat is een goed gevoel op een dag waar alles kan, maar niks moet.

Dus sjok ik aan het einde van de middag met m’n huissleutel in m’n rechterzak en het gewonnen uur in de andere door het nabijgelegen park. Vrolijke gezinnen, gele bladeren en een verfrissende lucht die amper in beweging lijkt te zijn. De bladeren in de ons wel bekende herfst kleuren doen het hele park oplichten en geven Berlijn vandaag de rust die het verdient. Het blauwe zeiltje dat ik over een bank zie liggen doet me pijnlijk herinneren dat niet iedereen straalt vandaag. De man die eronder ligt zal er vast een moord voor doen om de rode kleur van de omringende bomen te laten verschijnen op zijn ruwe wangen.

Dan mag Berlijn een wereldstad zijn, de zondagsrust lijkt er nog groter te zijn dan in de Carel Coenraad polder. Het is de dag van je kater met techno nasmaak of die van de te dure retro buggy. De grote gebouwen steken af tegen het handje vol mensen dat op straat is te vinden. Maar het geluk is daar, en wanneer ik lees dat Harry Mulisch is overleden heb ik dan ook een dubbel gevoel. Nederland verliest een groot schrijver, maar hij heeft er wel een verdomd mooie dag voor uitgekozen. Hoe zal het hem vandaag vergaan op zijn eerste dag in het andere universum? Op de thee bij Anton Geesink? Misschien sluiten ze een pact voor het nieuwe seizoen, waar Anton aanbiedt de nodige warmte beschikbaar te stellen door Harry gedurende de de winter te lepelen. Hoofdschuddend probeert Mulisch het toneel te verlaten wanneer Geesink hem weet tegen te houden met de vraag; Harry, wat gaan we ontdekken nu we beide in de Hemel zijn?

Geen opmerkingen: