Zürich here I am

Zaterdagochtend 30 januari 2010, 8:00, Delft. De wekker gaat. Ik rol uit m'n bed sta half slapend onder de douche, neem wat muesli en koffie en start de dag. Vandaag reizen we af naar Zürich, de stad waar ik komend half jaar zal verblijven. Ik ren naar boven, sla de oneven treden over, en begin m'n dozen en tas te pakken. Ik ren onrustig rond en hoop dat ik niks vergeet. De Oude Jan slaat eenmaal, ik kijk geroutineerd uit m'n slaapkamer raam naar de klok op de kerk: 11:30. Ik check de NS website en realiseer me dat ik maar beter direct kan gaan. Ik neem gretig gebruik van een aangeboden broodje pindakaas en neem verward afscheid van m'n huisgenoten. Weemoedig dwaal ik de Choorstraat af om even later de door de zon goudgekleurde Oude Delft in te slaan. Ik sleur m'n backpack de trein in en zit. Een vreugdekreet; januari overleeft, Zürich here I come.

Easyjet heeft minder zin in Basel dan ik en besluit twee uur later te vliegen. Ik val in slaap op Schiphol en droom over Zwitserse bergen. Ik schiet wakker wanneer de man naast mij begint te praten en ik realiseer dat mijn hoofd inmiddels op zijn schouder ligt. In een vlucht van slechts 50 minuten sta ik enkele uren later op het nietszeggende Euro airport van Basel. Zonder paspoortcontrole, dat is blijkbaar nieuw, loop ik het vliegveld uit met mijn net gekochte treinticket naar Zürich. Comfortabel val ik in slaap tijdens mijn eerste Zwitserse treinervaring. Binnen een uur sta ik op Zürich Hauptbahnhof. Koud, gestructureerd en gemütlich lijkt de stad mijn aankomst te negeren. De mensen die met ski's en snowboards rondzeulen is vooral wat opvalt. Leo, mijn Zwitserse vriend, pikt mij op en brengt mij naar m'n slaapplek.

Als Zwitserse introductie wordt mij een kaasfondu voorgeschoteld. Een veel beter welkomstdinner had ik mij niet kunnen wensen. Wat een genot. De kaas, de witte wijn, het brood, als dit de Zwitserse standaard is dan komt mijn verblijf in dit land van overvloed meer dan goed. En na een goede bodem op de zaterdagavond volgt natuurlijk automatisch een feestelijke zaterdagnacht. Met de laatste energie van januari krijg ik mijn introductie tot het Zürichse nachtleven. Voor zover ik kan beschouwen: Duitse gemütlichheit, Nederlands enthousiasme en Zwitserse prijzen. Als een blok val ik in slaap in een onbekend bed van een afwezige huisgenoot, m'n Zürich tijd is begonnen.

Ik en mijn eerste aanblik van de Zürichsee